El viento sopla las hojas caen
el mundo sigue detrás de la esquina
después del telón la granizada
cae las hojas soplan castillos
en mi imaginación sillas
sobre sillas sobre sillas
y nadie sobre las sillas
nadie sobre nadie
el mundo sigue
igual detrás de la ropa
hay otra ropa y detrás de esa otra
el presente como una adormidera
sin agua la gente corriendo deslizándose
tirándose al suelo dentro de mí
como un cuadro de espejos exteriores
llorando en mis venas colores
cada uno que mira ve lo que yo sólo
puedo imaginar dentro de mi cuerpo
y de cada pulmón salen
dos papalotes verdes
parpadeantes y soñadores
Posted by cosmisian on October 13, 2013 at 1:29 pm
Pauza? Inteleg pauzele dese, le inteleg si pe cele de o luna, doua… Octavia, unde esti? Unde iti sunt cuvintele?
Posted by Uliseea on October 13, 2013 at 1:38 pm
Daca n-am avut laptop 3 saptamani, ce sa fac :D? Plus ca am mai sters din texte. Hai ca mai postez eu. Nu-ti pierde rabdarea 🙂
Posted by cosmisian on October 13, 2013 at 4:07 pm
Te urmaresc. Mai ai nr meu de tel? Lasa-mi un sms cu idul tau. Pentru laptop stiu eu o metoda de recompensa, ca trei saptamani e mult. Cineva trebuie sa plateasca. ;))
Posted by Uliseea on October 13, 2013 at 6:36 pm
Cosmin, nu mai folosesc messul de mult. Cauta-ma pe facebook, daca vrei. Cat despre recompensa, stai linistit, nu e cazul 🙂 mersi oricum.
Posted by cosmisian on October 13, 2013 at 6:37 pm
🙂 Sa traiti!